بیش از ۷۲۰ هزار نسخه از آن را به فروش برساند که نزدیک به ۱۳۰ هزار دستگاه آن در بازار آمریکا بوده است. بنابراین «توراِگ» پس از یک آپدیت متعادل برای مدل ۲۰۱۵، نیاز چندانی به سرگردانی در بیابان ندارد.

نسل دوم و کنونی توراِگ در سال ۲۰۱۱ معرفی شده و این مدل جدید نیز از نظر مکانیکی تغییری نداشته است. برای پیشرانه، می‌توان از بین مدل V-6 بنزینی استاندارد، توربودیزل TDI یا سیستم هیبریدی متمرکز بر عملکرد استفاده کرد. در طراحی بیرونی، توراِگ صاحب یک لباس جدید با یک جلوپنجره چهار خط، تریم کروم، ارتقای سیستم روشنایی، طراحی تازه چرخ‌ها و رنگ‌های جدید شده است. درون کابین، طراحی نقره‌ای درخشان بیشتری به کار رفته است و طراحی چرم و جزئیات تریم چوب آن، سطح بالاتری پیدا کرده است. فولکس‌واگن بالاخره در رقابت با رقبای جدید خود، یک مجموعه ایمنی رانندگی شامل کروز کنترل انطباقی، سیستم هشدار عبور از خط، تشخیص نقطه کور و ترمز پیش از برخورد اضافه کرده است.
سیستم دیفرانسیل استاندارد تمام‌چرخ متحرک فورموشن، ظرفیت یدک‌کشی بالای ۳۵۰۰ کیلوگرمی، بیش از ۱۵ سانتی‌متر برای حرکت به جلو و عقب صندلی‌های عقب جمع‌شونده و یک درب عقب خودکار برای دسترسی به صندوق عقب با گنجایش ۹۰۶ لیتر در حالت بالا بودن صندلی‌های عقب و دو برابر شدن آن در هنگام جمع شدن صندلی‌ها، همه‌ی این‌ها برای خریدارانی که هنوز به دنبال ظرفیت‌های واقعی یک شاسی‌بلند هست و به کراس‌اورهای با قابلیت‌های کمتر علاقه‌ای ندارند، در دسترس خواهند بود.
تجربه رانندگی در مدل ۲۰۱۵ کمابیش شبیه به رانندگی در توراِگ ۲۰۱۴ است. همان‌طور که انتظار می‌رود، کاراکتر رانندگی هر دو مدل FSI بنزینی و TDI V-6 دیزل با حس خوب سیستم دستیار فرمان هیدرولیکی (تنها مدل هیبرید از دستیار الکترونیک استفاده می‌کند)، یک شاسی مستحکم و هوشمند و یک پدال آماده و با تمرکز بالا همراه شده است. کاراکتر این فولکس‌واگن خانوادگی به سمت شرایط واقعی راحتی و مطیع‌بودن حرکت کرده است و نسبت به مدل‌هایی مانند آئودی Q7 و پورشه کاین که در گروه خودروسازی فولکس‌واگن دارای پلتفرم مشترک هستند، بیشتر در جهت آسایش و راحتی راننده نشان می‌دهد. به عنوان مثال، در این مدل خبری از پدل‌شیفتر برای گیربکس ۸ سرعته اتوماتیک نیست، ولی یک حالت شیفت دستی بر روی دسته‌دنده پیش‌بینی شده است.

 

شاید حالت دستی برای انتقال نیروی موتور ۳/۶ لیتری FSI V-6 برای حمل ۲/۵ تُن وزن ضروری به نظر برسد. در این حالت، راننده می‌تواند با اتکا به هوشمندی خود، در برخی جاها دنده موردنظر را نگه دارد. با این حال، استفاده از دنده‌های برنامه‌ریزی شده می‌تواند حداکثر بهینه‌سازی مصرف سوخت را به همراه داشته باشد. فراوانی گشتاور موجود در مدل TDI که برابر ۵۵۰/۴۶ نیوتن‌متر است، باعث می‌شود که باعث می‌شود که راننده امکان زیادی برای شتاب‌گیری، به‌خصوص پس از پیچ‌های تند داشته باشد. جریمه‌های استفاده از نسخه دیزل در این، در کمترین اندازه‌های خود هستند. تنها یک مقدار سرسختی در انتقال قدرت دیده می‌شود و البته هم قیمت بالاتر خودرو و هم سوخت گران‌تر را در پی خواهد داشت. در نتیجه، شاید مزیّت مصرف سوخت کمتر آن کاملاً جبران شود. خروجی بیشتر موتور بنزینی تنها در مانورهای با سرعت بالا قابل‌مشاهده است. ولی با این وجود، بهترین عملکرد در خانواده توراِگ متعلق به هیبرید است که البته قدرت بیشتری نسبت به برادرانش دارد.

 

به تجهیزات جدید ایمنی در توراِگ اشاره کردیم؛ قدم‌هایی که باعث شده این خودرو همچنان به دنبال رقابت با گزینه‌های جدید موجود در این کلاس خودرو باشد. این تجهیزات در عین حال، رضایت چندانی برای راننده ایجاد نمی‌کنند. سیستم هشدار عبور از خط به صورت یک حالت ویبره در غربیلک فرمان ارائه شده که شدت آن در سه سطح مختلف از طریق صفحه لمسی مرکزی قابل‌تنظیم است. در ملایم‌ترین حالت، اخطار عبور از خط به صورت ویبره در یک آسفالت با ناهمواری اندک، چندان قابل‌تشخیص نیست. در همین حال، وقتی سخت‌ترین تنظیم ویبره این سیستم را هم انتخاب می‌کنیم، شبیه به رفتن بر روی یک تمساح در وسط بزرگراه است.

 

امّا سیستم کروز کنترل انطباقی عملکردی مناسب دارد و با همکاری سیستم ترمز پیش‌برخورد، می‌تواند در هنگام نیاز ترافیک، توراِگ را به طور کامل متوقف کند. هشدار نقطه کور نیز با استفاده از نورهای لبه داخلی محفظه آینه‌های خارجی صورت می‌گیرد. کارآیی این سیستم مطابق چیزی است که در تبلیغات گفته می‌شود، ولی با توجه به تنظیم مناسب آینه‌ها، نیاز چندانی به آن احساس نمی‌شود. شاید استفاده فولکس‌واگن از این تجهیزات ایمنی تنها به این خاطر است که برخی از مشتریان را از سردرگمی در میان سایر برندها بیرون آورد.

 

مشتریان می‌توانند برای مدل‌های توراِگ خود که قیمتشان از ۴۵ هزار دلار شروع می‌شود، برخی از این آپشن‌ها تهیه کنند. در همین حال، تا زمانی که قیمت با عدد ۵ شروع نشود، نمی‌تواند از پیشرانه دیزل استفاده کرد. مدل پایه این خودرو «اسپورت» است که بعد از آن، Sport w/Technology را داریم که مواردی مانند سیستم راهبری، یک پکیج یدک‌کشی و ابزار دستیار کناری (ایمنی تعویض خط) را اضافه می‌کند. این تریم، کمترین سطحی است که می‌تواند پیشرانه دیزلی را انتخاب کرد و ۳۵۰۰ دلار بیشتر از موتور FSI هزینه دارد. در همین حال، دو تریم لاکس (با سیستم کنترل فاصله پارک) و اکزکوتیو (با دوربین نمای پیرامونی) در سطوح بالاتر توراِگ قرار دارند. مدل هیبرید نیز تمام سیستم‌های دستیار راننده را که در حتی در سطح اکزکوتیو نیز به صورت آپشن هستند، به صورت استاندارد ارائه می‌کند و قیمت را به حدّ بالایی رسانده است.
مشخصات:

• نوع خودرو: موتور جلو، دیفرانسیل تمام‌چرخ متحرک، ۵ سرنشین، ۴ در هاچ‌بک.
• قیمت مدل پایه: ۴۵۶۱۵ دلار، قیمت مدل TDI: ۵۳۱۵۵ دلار، قیمت مدل هیبرید: ۶۷۹۰۵ دلار
• نوع موتور:
  • DOHC ۲۴ سوپاپ V6، ۳/۶ لیتری با قدرت ۲۸۰ اسب‌بخار و گشتاور ۳۶۰/۶۵ نیوتن‌متر.
  • DOHC ۲۴ سوپاپ V6، با توربوشارژر و خنک‌کننده داخلی، ۳ لیتری با قدرت ۲۴۰ اسب‌بخار و گشتاور ۵۵۰/۴۶ نیوتن‌متر.
  • DOHC ۲۴ سوپاپ V6، با توربوشارژر و خنک‌کننده داخلی، ۳ لیتری با قدرت ۳۳۳ اسب‌بخار و گشتاور ۴۴۰/۶۴ نیوتن‌متر، همراه با موتور همزمان الکتریکی A/C با قدرت ۴۷ اسب‌بخار و مجموع قدرت ۳۸۰ اسب‌بخار.
• گیربکس: ۸ سرعته اتوماتیک با قابلیت شیفت دستی.

 

ابعاد:

• فاصله محوری: ۲/۸۹۳ متر.
• طول ماشین: ۴/۷۹۶ متر.
• عرض: ۱/۹۴۱ متر.
• ارتفاع: ۱/۷۳۲ – ۱/۷۳۷ متر.
• وزن کلی: ۲۳۱۳ – ۲۳۵۹ کیلوگرم.

 

تست‌های سرعت:

• صفر تا ۹۶/۶ کیلومتر بر ساعت: ۵/۹ – ۷/۶ ثانیه.
• صفر تا ۱۶۰/۹ کیلومتر بر ساعت: ۱۶/۱ – ۲۷/۲ ثانیه.
• عبور از یک‌چهارم مایل: ۱۴/۵ – ۱۵/۹ ثانیه.
• سرعت نهایی: ۲۰۱/۱۷ کیلومتر بر ساعت.

 

مصرف سوخت:

• تخمین سازمان حفاظت محیط زیست امریکا:
  • مدل FSI: مصرف ۱۳/۸ لیتر در شهر و ۱۱/۸ لیتر در بزرگراه در هر ۱۰۰ کیلومتر.
  • مدل TDI: مصرف ۱۰/۲ لیتر در شهر و ۸/۱۱ لیتر در بزرگراه در هر ۱۰۰ کیلومتر.