چندی قبل فرصتی دست داد تا به بررسی فنی این خودرو بپردازیم البته فرصت رانندگی پیش نیامد تا بتوانیم قابلیت‌های حرکتی کدی را نیز تست کنیم.

این خودرو با سه نوع موتور دیزل, گازسوز و بنزین سوز با حجم‌های 1400 تا 2000 در بازار عرضه می‌شود که در ایران تنها گونه پایه گازسوز EcoFuel آن با حجم 2000 سی‌سی عرضه شده است. این موتور چهار سیلندر خطی 16 سوپاپ بوده و توانایی تولید 109 اسب بخار در 5400 دور و گشتاور 160 نیوتون متر در دور موتور 3500 دور را دارد.
خودروی مورد بحث دارای چهار مخزن فولادی بدون درز است که پشت سر هم زیر بدنه خودرو جاسازی شده‌اند و قادر هستند 35.5 مترمکعب گاز را ذخیره کنند که این مقدار برای حرکت تا شعاع 450 الی 430 کیلومتر کافی است. در این خودرو یک باک بنزین 13 لیتری نیز تعبیه شده است که جنس باک کامپوزیتی بوده و به‌عنوان باک رزرو از آن استفاده می‌شود. لازم به ذکر است که در این خودرو کلید تعویض حالت سوخت وجود ندارد بلکه این امر توسط ECU به اتوماتیک انجام می‌شود.
زمان روشن شدن خودرو، ECU گاز را قطع کرده و بنزین را جهت روشن شدن موتور از طریق پمپ‌بنزین و سپس شیلنگ بنزین به ریل سوخت می‌رساند. سپس بنزین با عبور از انژکتورهای بنزین، موتور را روشن می‌کند. زمانی که دمای آب موتور به 42 درجه برسد ECU به‌صورت اتوماتیک بنزین را قطع و گاز را وصل می‌کند. در صورتی که ذخایر گاز به اتمام برسند، ECU بنزین را جهت روشن نگاه داشتن موتور وصل می‌کند.

در فولکس کدی، رگلاتور گاز از نوع پیستونی بوده که در قسمت بالایی آن سلونوئیدهای فشار قوی و فشار ضعیف وجود دارند و در قسمت پایین مایع خنک‌کننده در گردش است. مایع خنک کننده در این خودرو به رنگ صورتی است و از برند TOTAL استفاده می‌کند. در این سیستم از ماژول گاز استفاده شده که در شکل زیر می‌توانید ریل گاز و انژکتورهای گاز و شیلنگ انتقال گاز را مشاهده کنید.

فولکس کدی دارای تراتل برقی (دریچه گاز برقی) ساخت شرکت آئودی است. لازم به ذکر است که محل قرار گیری مخازن CNG طوری طراحی شده تا باعث بهبود هندلینگ در خودرو شوند و همچنین فضایی از کابین را اشغال نکنند. روی مخازن را با نوعی رزین اپوکسی پوشانده‌اند تا در برابر رطوبت و آب از آن‌ها محافظت شود و یک کاور پلاستیکی نیز در زیر خودرو نصب شده تا از برخورد سنگ و گرد و غبار با مخازن جلوگیری کند.
شاید در نگاه نخست فولکس کدی با حجم 2000 سی‌سی و وزن زیاد و محرک جلو بودن خودروی پرمصرف و کندی به نظر آید ولی به لطف بهره‌گیری از یک گیربکس 5 سرعته دستی و ضرایب مناسب آن خودرو در تمامی دنده‌ها دارای گشتاور مناسبی است و می‌تواند با مصرف 13 مترمکعب گاز در هر 100 کیلومتر 440 کیلومتر را با 4 مخزن پر طی کند که البته با احتساب باک بنزین 13 لیتری این مسافت تا 570 کیلومتر قابل افزایش است.
موتور کدی 4 سیلندر است که توسط تسمه تایمینگ میل‌لنگ با سوپاپ‌ها هماهنگ می‌شود و میل‌سوپاپ‌ها در روی سر سیلندر قرار دارند که تعداد آن‌ها 2 عدد است (DOHC) تعداد سوپاپ‌ها در این خودرو 16 عدد است و فیلر آن‌ها اتوماتیک است و تسمه تایم نیز هر 75000 کیلومتر باید تعویض شود موتور کدی 4.5 لیتر روغن را در خود جای می‌دهد و از روغن 10w40 در آن استفاده می‌شود. گیربکس 5 دنده دستی آن نیز ساخت کمپانی ZF آلمان بوده که به 3.5 لیتر واسکازین با گران‌روی 85w90 نیاز دارد. از دیگر امکانات کدی می‌توان سیستم‌هایی چون ESP,TCS,BAS,EBD,ABS و قفل دیفرانسیل و گرم‌کن شیشه عقب و جلو و آینه و سیستم ضدسرقت را نام برد.
در حال حاضر کدی وسیله مناسبی برای حمل و نقل شهری (با توجه به 7 نفره بودن) بوده و یک خودروی کار راحت و ساده است که برتری‌های آن در مقابل ون‌های چینی کاملاً محسوس است. کدی از سال 2007 عنوان برترین ون کوچک را یدک می‌کشد. تنها عیوبی که می‌توان برای این خودرو برشمرد عبارت‌اند از توان کم موتور و قیمت بسیار بالا و خدمات پس از فروش محدود.
در پایان از آقای صادقی مدیریت تعمیرگاه نیوسنترال بابت اطلاعات فنی تشکر می‌کنیم.

منبع :‌پدال