گروه ورزشی مشرق - باشگاه منچستریونایتد بدون تردید از ثروتمندترین باشگاه های فوتبال در جهان است، هرچند هم در عرصه فرهنگی و اخلاقی و هواداری و هم در زمینه اقتصادی و ورزشی فراز و فرودهایی داشته اما همواره یکی از قدرتهای برتر فوتبال باشگاهی در دنیا بوده است.

بسیاری از تحلیلگران ورزشی رفتن فرگوسن از عرصه مربیگری را با تغییر رویه بارسلونا در پذیرش آگهی روی پیراهنش مقایسه می کنند، دو حادثه که شاید در ظاهر هیچ ربطی به هم نداشته باشند اما نقطه مشترک هر دو مثال در این است که در هر دو مورد یک طلسم شکسته شد. در اولی یک مربی قدیمی و سنتی با عقاید مختص به خود کنار رفت و پس از او هزار و یک اتفاق رخ داد و در دومی نیز باز هم طلسمی شکسته شد و پیراهن بارسلونا قداست قدیمی خود را نزد هوادارانش از دست داد.

پس از کنار رفتن سرآلکس فرگوسن به استناد کنایه‌های آلکس استون، مدیر ورزشی و افسر خبری فیفا در مقاله ای که به تاریخ 15 سپتامبر سال 2014 منتشر کرد، حداقل 5 اتفاق مهم رخ داد، اول این که منچستریونایتد دیگر عظمت سابق را نداشت، دوم اینکه مدیران آمریکایی منچستریونایتد نفس راحتی کشیدند و به آینده ای روشن در اقتصاد نگریستند، سوم آنکه هواداران منچستریونایتد متوجه طبیعت فوتبال شده و فهمیدند که یک تیم همیشه در اوج نیست.

مورد چهارم اینکه حداقل 40 کمپانی بزرگ در آمریکا و آمریکای شمالی راهی مذاکره با منچستریونایتد شدند، باشگاه‌هایی که در زمان مربیگری و شاید ریاست سرآلکس فرگوسن جرات نزدیک شدن به بریتانیا را نداشتند و فرگوسن که به برخی لوگوهای آمریکایی به اجبار مدیربرنامه های خود اعتماد کرده بود به شدت از این کمپانی ها نفرت داشت و همیشه به دنبال عقد قرارداد با کارخانه های انگلیسی بود حتی اگر سود کمتری نصیبش می شد باز هم در اولویت او کمپانی های انگلیسی قرار داشتند.

و مورد پنجم این که پس از کنار رفتن فرگوسن، باشگاه های بزرگ لیگ برتر انگلیس برای داشتن آینده ای بهتر در فوتبال امیدوار شدند!

در هر حال منچستریونایتد بدون فرگوسن، دیگر حتی اردوگاه شیاطین سرخ هم نیست و در یک باشگاه ورزشی ثروتمند و خوش آتیه خلاصه شده که البته چنین توصیفی برای هواداران دو آتشه آن چندان رضایت بخش نیست.

منچستریونایتد از عقد قرارداد با کمپانی چند ملیتی اما در اصل، آمریکایی شورلت سود 53 میلیون پوندی داشت، این سود البته تنها از محل دریافت وام با بهره کمتر از یک درصد از بانک آمریکایی رابط میان دو طرف تامین شد و سود اصلی بسیار بیشتر از این مبلغ بود.

ناکامی منچستریونایتد در فصل گذشته و نمایش ضعیف این تیم در سطح اروپایی مزید بر علت شد و طرف آمریکایی تا حدودی پای خود را پس کشید اما قرارداد به قوت خود باقی بود. از طرفی رسانه ها نوشتند که منچستریونایتد قراردادی 750 میلیون پوندی با آدیداس منعقد کرده و این خبر باعث نگرانی عمیق نایک شد. طرف آلمانی به منچستریونایتد پیشنهاد کرد با آرامش بیشتری پیشنهاد آدیداس را بررسی کند و اخلاق در اقتصاد را نیز مدنظر داشته باشد و بداند که عقد قرارداد با رقیب نایک کار درستی نیست.

در نهایت نیز کارخانه شورلت در شعبه آمریکا که مسئول مستقیم عقد قرارداد با منچستریونایتد بود به صورت رسمی اعلام کرد که شرط عقد قرارداد این کارخانه با رقم حداقلی 19 میلیون پوند بعلاوه 53 میلیون وام کم بهره این است که آرم آدیداس در کنار آن دیده شود و در کنار نایک هرگز شاهد آرم شورلت نخواهید بود!

تنها یک ماه از صدور این بیانیه گذشته بود که از پیراهن منچستریونایتد با آرمهای نایک و شورلت پرده برداری شد و هواداران این تیم که دیگر حوصله جنگ تبلیغاتی نایک و آدیداس را نداشتند پیراهن های تازه معرفی شده را خریداری کردند.

نکته جالب این که بین باشگاه های شاغل در لیگ برتر فوتبال جزیره، تنها باشگاه منچستریونایتد است که حامی مالی خود را تغییر داده و از Aon با 20 میلیون پوند به شورلت با حداقل سود خالص 47 میلیون پوند رسیده است. بالاخره حامی مالی منچستریونایتد نیز آمریکایی شد و مالکان خاندان گلیزر به بیش از نیمی از رویای خود دست یاقتند.

نکته بسیار مهم در این فرایند مالی این است که باشگاه منچستریونایتد در بازار بورس لندن حضوری فعال داشته و تا پیش از سال 2014 میلادی همیشه در جمع 40 واحد بسیار موفق در بازار سهام بریتانیا محسوب شده است اما در یک سال گذشته این باشگاه سهام خود را برای فروش با قیمت پایین تر از حد معمول عرضه کرده و این موضوع تعجب بسیاری از کارشناسان را برانگیخته است، اتفاقی که در دو ماه گذشته بالاخره رمزگشایی شد و همگان فهمیدند، این باشگاه منچستری در حال خرید سهام تازه تاسیس خود در بازار بورس نیویورک است و مشخصا برای اقتصاد ورزشی بریتانیا خبر چندان خوشایندی نخواهد بود.

حمل و نقل و مسافرت های زمینی و هوایی باشگاه منچستریونایتد که تا یک سال پیش با هواپیمای مخصوص این باشگاه صورت می گرفت از این پس زیر نظر دو کمپانی هواپیماسازی بویینگ و آلت صورت می گیرد تا بیش از پیش شاهد آمریکایی شدن منچستریونایتد باشیم.