بررسی سمند در ونزوئلا
در سال 2006 سمند وارد ونزوئلا شد. سمند در حال حاضر خودروی ملی ایران است جایگزین پیکان شد. پیکان با اینکه بیشتر یک نسخه بروز شده از هیلمن هانتر بود ولی گرایش مدرنی در صنعت خودرو ایران ایجاد کرد.
طراحی سمند از نو به این منظور آغاز شد که ضعفهای پیکان مانند مصرف بالا، فضای کابین تنگ، ایمنی پایین و ظاهر از مد افتاده را جبران کند. سمند بر اساس پلت فرم 405 با طراحی متفاوت داخلی و بیرونی شکل گرفت.
سمند در سه نوع کلی عرضه می شود که شامل مدل پایه EL، مدل STD و مدل LX است که بر اساس نوع بازار موتورها و گیربکسهای متفاوتی برای آنها در نظر گرفته شده است.
امکانات
نوع استاندارد سمند امکانات خوبی دارد که عبارتند از:
ایرکاندیشن با دریچه مخصوص برای عقب، MP3 پلیر، آنتن برقی، شیشه های برقی، قفل مرکزی، سیستم هشداردهنده هوشمند، چراغ های مه شکن، فرمان تلسکوپی، چرخهای آلومینیومی و ترمز ABS که دو مورد آخر مخصوص مدل LX هستند.
راننده می تواند ارتفاع صندلی خود را تنظیم کند، هر دو سرنشین جلو (راننده و سرنشین کناری) می توانند گودی کمر را تنظیم کنند و در مدل LX پشتی صندلی به صورت برقی تنظیم می شود. برای خودرویی که حدود 16 هزار دلار در ونزوئلا قیمت دارد این امکانات بد نیست.
موتور و گیربکس
سمند با سه نوع موتور عرضه می شود که دو نوع اول برگرفته از پژو هستند و نوع سوم طرح بومی ایرانیان است. موتور اولی 1.8 لیتر 8 سوپاپ XU7JP با 100 اسب قدرت می باشد که روانی و گشتاور خوبی دارد، نوع دوم موتور 1.6 لیتر 16 سوپاپ TU5JP4 با 110 اسب قدرت می باشد که عطش دور گرفتن دارد و موتور سوم EF7 می باشد که 1.7 لیتر حجم و 115 اسب قدرت دارد. موتور TU5 در ایران و دیگر کشورهای خاورمیانه با گیربکس اتوماتیک هم عرضه می شود.
شتاب و مصرف
در ونزوئلا سمند مدت کوتاهی با موتور 1.6 لیتر عرضه شد و پس از آن موتور 1.8 جایگزین آن شد. پس از رانندگی با هر دوی آنها موتور 1.6 را ترجیح می دهم. با موتور 1.6 سمند شتاب و قدرت سبقت گیری خوبی دارد و می تواند راحت به سرعت 160 کیلومتر دست یابد. در صورتی که جاده باز باشد به راحتی می توانید به سرعت حدود 190 کیلومتر نیز دست یابید و بسته به اینکه چقدر سریع رانندگی کنید بین 7.14 تا 7.69 لیتر در 100 کیلومتر بنزین در سیکل ترکیبی مصرف می کند.
فضای کابین و صندوق عقب
داخل سمند بسیار جادار است. فضای پای صندلی عقب بسیار خوب است. حجم صندوق عقب به اندازه ای است که می توانید در حدی خوراکی و نوشیدنی با آن حمل کنید که هنگام سفر به ساحل دریا، 4 تا 6 بار متوالی به خورد تمام سرنشینان خودرو بدهید! در مجموع فضای صندوق عقب برای خانواده هایی که کودکان خردسال دارند بسیار مناسب است.
هندلینگ و سواری
هندلینگ سمند بسیار قابل پیش بینی است. سیستم تعلیق مقداری خشک است ولی چون ناهمواریها را جذب می کند مشکلی با آن ندارم. تعادل سمند خوب است و در جاده های پر پیچ و خم چسبندگی خوبی داشته و هنگامی که در بزرگراه کامیون ها از کنار آن رد می شوند باد حاصل از آنها سمند را از مسیرش منحرف نمی کند. حتی با وجودی که به خاطر شرایط کشورهای جهان سوم ارتفاع سمند را بالا برده اند، در سرعتهای بالا نیز تعادل بسیار خوبی دارد. اگر هنگام عبور از پیچها خشونت به خرج دهید کم فرمانی در سمند قابل پیش بینی است. ایرانی ها به جز در مرحله کالیبره نهایی در تنظیمات سیستم تعلیق پژو که شامل فنربندی مستقل به همراه بازوهای L و مک فرسون در جلو و نیمه مستقل در عقب با همراه 3 میله پیچشی است دخالتی نکردند.
ترمزها
ترمزهای سمند حتی بدون ABS قدرت خوبی دارند و حس خوبی از وضعیت چرخها هنگام ترمز به راننده القا می کنند. در مدلهایی که مجهز به ABS هستند حس پدال ترمز فرقی نمی کند فقط در مواقع مورد نیاز ABS وارد مدار شده و خودرو را در حالتی ایمن متوقف می کنند.
کیفیت کابین
داخل کابین سمند در قسمتهای داشبورد، کاور ستون ها و صندلی ها جنس پلاستیک مناسبی به کار رفته که ظاهر خوبی دارد. جنس داشبورد نرم است و مقدار زیادی پلاستیک طرح چوب در آن به کار رفته است. همه چیز در کابین بی نقص نیست. مثلا قسمت تماس ستون A و داشبورد معمولا شکافی وجود دارد که می توانست بهتر از این باشد. طراحی داشبورد و پنل درها (با توجه به اینکه در سال 2000 طراحی شده اند) نسبت به رقبا قدیمی به نظر می رسند اما این مسئله در سورن که نمونه جدیدتر سمند است مورد بررسی قرار گرفته است.
ایرانی ها در عرضه سمند به عنوان خودروی ملی کشور خودشان کار شایسته ای انجام دادند. سایز مناسب، مصرف سوخت کم با موتور TU5 و سبک طراحی نسبتا مدرن از ویژگیهای بارز آن هستند. در ونزوئلا سمند واقعا ارزش خوبی در برابر مبلغ پرداختی دارد. در بازار این کشور هیچ خودرویی در این رنج قیمت این سطح امکانات و راحتی را ندارد.
