با اینکه این خودرو زرد رنگ بود ولی بسیار معمولی به نظر می‌آمد و نظر کسی را به خود جلب نمی‌کرد. مثل کسی که لباس‌های جک کنجشکه (فیلم دزدان دریایی کاراییب) را پوشیده و ادای او را در می‌آورد و برای هیچ‌کس جذابیتی ندارد. با وجود نمادهای “5.0”، GT در پشت ماشین و تفاوت رنگ میان بدنه و لوله‌های اگزوز، ما در میان ده‌ها فورد موستانگ اجاره‌ای غیر GT گم شده بودیم.

البته از لحاظ صوتی تفاوت‌هایی وجود دارد. صدای غرش موستانگ دلیل خوبی برای پرداخت پول بیشتر در ازای مدل‌های 6 سیلندر یا اکوبوست می‌باشد. همچنین از لحاظ عملکردی هم تفاوت‌هایی را می‌توان مشاهده کرد. دلیل ما هم برای انتخاب خودرویی با چنین خصوصیاتی همین بود. لاغر ولی سریع.
بیایید مستقیم برویم سر اصل مطلب: اعداد و ارقام. آرون رابینسون، راننده آزمایش این خودرو می‌گوید بهترین عملکرد این خودرو زمانی است که در دور موتور 3900 دنده را تغییر دهید. (دور موتور از طریق سیستم کنترل حرکت قابل تنظیم می‌باشد.) انتظار تیک آف را هم باید داشته باشید. و کلی سر و صدا…
این ماشین در عرض 4.7 ثانیه به 100 کیلومتر بر ساعت می‌رسد. 13.2 ثانیه طول می‌کشد تا مسیر 402 متری را با سرعت 177 کیلومتر بر ساعت طی کند. نسخه تحت آزمایش ما دارای محور عقب 3.55:1 بود که کمی هم سریع‌تر می‌باشد. اگرچه مصرف سوخت مطمئناً بیشتر از 17.7 لیتر در هر 100 کیلومتر خواهد شد.
با وزن 1.79 تن، نسخه کانورتیبل 62.5 کیلوگرم از آخرین نسخه تست شده موستانگ سنگین‌تر است. اما با در نظر گرفتن این که 53% وزن کانورتیبل روی چرخ‌های جلو قرار دارد، توزیع وزن خودرو به شیوه جادویی 50/50 نزدیک‌تر می‌شود. در نسخه کوپه 54% وزن روی چرخ‌های جلو قرار می‌گیرد. هنوز هم می‌توانید از رینگ‌های 20 اینچی همانند نسخه کوپه استفاده کنید. در کل می‌توان گفت در مسیر مستقیم، نسخه کانورتیبل بهتر از کوپه عمل می‌کند. در جاده‌های پر پیچ و خم نیز رانندگی با این خودرو دل‌چسب است. این مهم به لطف فرمانپذیری دقیق و قابلیت داخلی فرمانپذیری عقب محقق شده است. گیربکس دستی این ماشین یک نقطه قوت محسوب می‌شود. ترمزهای قدرتمندی برای این خودرو در نظر گرفته شده‌اند که با طی مسیر 47.8 متر از سرعت 112 کیلومتر بر ساعت به ایست کامل می‌رسد. تنها نقطه ضعف این خودرو پدال کلاچ سفت آن است که در ترافیک لس‌آنجلس خسته‌کننده خواهد بود.
بهتر است با این خودرو در سرعت‌های ملایم و متعادل رانندگی کنید تا بیشترین لذت را از آن ببرید. سیستم صوتی 12 باند این خودرو حتی در سرعت‌های بالا هم کیفیت خوبی دارد. (هزینه این آپشن 1795 دلار است) فضای داخلی جذاب مدل 2015 اکنون با نسخه کانورتیبل همخوانی خوبی دارد. نور آفتاب جنوب کالیفرنیا روی داشبورد آلومینیومی برق میزند. صندلی‌های جلو حتی برای مسافت‌های طولانی هم مناسب‌اند. صندلی‌های عقب هم به خوبی طراحی و ساخته شده‌اند. اما فضای پا در صندلی‌های عقب خیلی کم است.
فارغ از مسائل عملکرد جاده ای، در مورد سقف تاشو می‌توانم بگویم که در زمانی کوتاه و در سکوت کامل بسته و باز می‌شود. زمان باز و بسته شدن آن از مدت زمان یک چراغ قرمز در بلوار هالیوود کمتر است و می‌توانید پشت چراغ‌قرمز بدون نگرانی آن را بسته یا باز کنید.
حال می‌توان فهمید که چرا خیلی‌ها عاشق موستانگ کانورتیبل هستند. ظاهر امریکایی زیبا و عملکرد قوی. دیگر چه می‌خواهید؟
البته این ویژگی‌های خوب ارزان نخواهند بود. حداقل در مورد نسخه GT این‌طور نیست. نسخه تحت آزمایش ما قیمتی بالغ بر 48890 دلار داشت. تقریباً پنجاه هزار دلار برای یک موستانگ گران به‌حساب می‌آید. اما در مقایسه با کانورتیبل های موجود، زیاد غیرمنطقی نیست.
منبع: caranddriver