در ادامه، برای بررسی بیشتر با آدریان فان هویدانک (Adrian van Hooydonk)، رئیس بخش طراحی ب‌ام‌و همراه می‌شویم.

اندرونی ب‌ام‌و آکنده از ۵۰ سال طرح و تصویر است که بعضی از آنها را حتی خود «هویدانک» هم تاکنون ندیده است.
ب‌ام‌و 507 مدل ۱۹۵۶-۵۹
«هویدانک» درباره این مدل می‌گوید:

این اولین چیزی بود که از تیم خود خواستم به دنبال آن بروند. خودرو توسط البرشت گراف گوئرتز (Albrecht Graf Goertz) که یک طراح متولد آلمان بود، طراحی شده. نکته جالب در مورد این مدل این است که طراحی آن نه در مونیخ، بلکه در نیویورک انجام شد. حل و هوای سال ۱۹۵۰ میلادی است و شما می‌توانید برخی تأثیرات ایالات متحده را بر این ب‌ام‌و مشاهده کنید. چنین چیزی را هرگز نمی‌توانستید از آلمان قبل از جنگ جهانی داشته باشید. ولی در نیویورک، همه‌چیز مدرن، جدید و بزرگ بود.

ب‌ام‌و مدل ۱۹۶۲-۷۱
نئو کلاس سدان
ب‌ام‌و تقریباً‌ ورشکست شده بود که هربرت کوآنت (Herbert Quandt) در اواخر سال ۱۹۵۹ میلادی در این کمپانی سرمایه‌گذاری کرد و با کمک به تولید «نئو کلاس» یا کلاس جدید، جان دوباره‌ای به ب‌ام‌و بخشید. «فان هویدانک» در این رابطه می‌گوید:

ب‌ام‌و یک دپارتمان طراحی، به معنای واقعی نداشت. طراحی، اگر بشود نام آن را «طراحی» گذاشت، بخشی از مهندسی بدنه به‌شمار می‌رفت.

یک مشاور خارجی از ایتالیا، جیووانی میچلوتی افسانه‌ای (Giovanni Michelotti) اولین طرح‌ها را بر روی کاغذ پیاده کرد و سپس آنها را با همکاری ویلهلم هافمیستر (Wilhelm Hofmeister) شکل داد. هافمیستر کسی است که بر طراحی المان «کینک» در عقب خودروها تأثیر گذاشت و آن را تبدیل به یکی از الفبای اساسی طراحی ب‌ام‌و کرد.

ب‌ام‌و 1602-2002 مدل ۱۹۶۶-۷۷

این مدل، نگاه خیلی‌ها را در امریکا به سمت ب‌ام‌و جلب کرد؛ مخصوصاً مکس هافمن (Max Hoffman)، وارد کننده امریکایی که حتی پیشنهاد کرد که از موتور بزرگتر ۲ لیتری در این خودرو استفاده شود. «فان هویدانک» می‌گوید:

جورج برترام (Georg Bertram) خالق طراحی 2002 بود. هر گونه جزئیاتی را که در طرح اولیه مشاهده می‌کنید، دقیقاً همان‌ چیزی است که در خودروی نهایی دیده می‌شود.

ب‌ام‌و سری 3 مدل ۱۹۷۵-۸۳

ب‌ام‌و برای این مدل به‌خاطر طرحی از پال براک (Paul Bracq)، رئیس بخش طراحی متولد فرانسه ب‌ام‌و، طرحی از گئورجتو جوجارو (Giorgetto Giugiaro) را از ایتال‌دیزاین رد کرد. «پال براک» کسی است که کانسپت توربو ۱۹۷۲ را نیز طراحی کرده است. این طرح اولیه بر روی کاغذ کانسون با زغال‌های رنگی و ماژیک اجرا شده است. رئیس کنونی بخش طراحی ب‌ام‌و، در حالی که طرح «براک» را در هوا تکان می‌دهد، می‌گوید:

روند این طراحی با گرد و خاک زیادی همراه بوده است؛‌ شما طرح اولیه را دریافت می‌کنید و سپس به نتیجه نهایی نزدیک می‌شوید.

ب‌ام‌و سری 3 مدل ۱۹۹۰-۹۹

پینکی لی (Pinky Lai)، طراح مشتاق اهل هنگ‌کنگ، از فورد به ب‌ام‌و آمد تا با بویکه بویر (Boyke Boyer)، رئیس اتریشی بخش طراحی در آن زمان، برای این مدل همکاری کند. «فان هویدانک» در این زمینه می‌گوید:

این سری 3 مدلی بود که به نوعی انقلابی در طراحی ب‌ام‌و به‌وجود آورد.

ب‌ام‌و X5 مدل ۱۹۹۹-۲۰۰۶

کریس چاپ امریکایی (Chris Chapman)، کسی بود که ایسوزو را به مقصد استودیوی طراحی DesignworksUSA در کالیفرانیا ترک کرد. وی در این استودیوی طراحی ب‌ام‌و، اولین طراحی‌های X5 را انجام داد. «فان هویدانک» در این زمینه اشاره می‌کند:

به خاطر دارم که برنامه‌ای هیجان‌انگیز را برای طراحی این مدل داشتیم؛ چرا که تا آن زمان، هرگز یک ب‌ام‌و با این ارتفاع ساخته نشده بود. ولی در حال حاضر، از X1 گرفته تا X5، شاسی‌بلندها یک‌سوم تجارت ما را تشکیل می‌دهند.

ب‌ام‌و Z4 مدل ۲۰۰۲-۰۶

آندرس وارمینگ (Anders Warming)، طراح Z4، کسی است که در حال حاضر ریاست دپارتمان طراحی مینی را برعهده دارد. «فان هویدانک» در مورد طراحی‌های «وارمینگ» می‌گوید:

من همیشه سبک طراحی وی را دوست داشته‌ام؛ قوی، نوک‌تیز و تهاجمی و در عین حال، جذاب.

این طراحی، یکی از موفق‌ترین تفسیرها از کانسپت انقلابی «سطوح آتشین» از کریس بنگل (Chris Bangle) بوده است.

ب‌ام‌و i8 مدل ۲۰۱۴ تاکنون

ماریو ماجدانزیچ (Mario Majdandzic)، طراح اهل کرواسی، در پشت طراحی مدل اسپورت i8 با پیشرانه هیبریدی بوده است. «فان هویدانک» در این زمینه به خاطر می‌آورد:

تمام بخش‌های این کانسپت از یک دیدار «ماجدانزیچ» از استودیوی ب‌ام‌و به‌دست آمد. سپس در سنگاپور آن را برای توسعه یک زبان طراحی جدید برای خودروی سبز جدیدمان استفاده کردیم.

پنل‌های شناور، سطوح تمیز و شفافیت، چیزهایی است که در این طرح اولیه دیده می‌شوند و خودروی تولیدی نیز همین موارد را منعکس می‌کند.