Mercedes-Benz 770 grand Mercedes 1930
مرسدس بنز 770 که از آن با نام گروبر بنز (GROBER BENZ) و یا مرسدس بزرگ نیز یاد می‌شود، از گران‌ترین و لوکس‌ترین خودروهای ژرمنی بود که مابین سال‌های 1930 الی 1945 میلادی، توسط کمپانی مرسدس بنز عرضه می‌شد. از این خودرو تنها به تعداد 205 عدد ساخته شد و در طی پروسه تولیدش نیز دستخوش اصلاحات متعددی گشت. خودروی مذکور در دو سری متفاوت ارائه می‌شد که این دو، با کدهای داخلی W07 و W150 شناخته می‌شدند. در اینجا سعی می‌کنیم که در مورد هر یک از این تیپ‌ها، شرح مختصری را ارائه دهیم.
Mercedes-Benz 770 grand Mercedes 1930
سری 1 – W07 (1930 الی 1938 میلادی)
مرسدس بنز 770 در حقیقت جانشین خودروی مرسدس TYP 630، محسوب می‌گردد. سری نخست این خودرو که با کد داخلی WO7 شناسایی می‌شد، از بهای بسیاری بالایی برخوردار بود و به همین سبب نیز عمده مصرف‌کنندگان آن را مقامات دولتی و حکومتی تشکیل می‌دادند، در میان مشتریان این خودرو، نام‌هایی همچون پائول فون هیندنبورگ رئیس‌جمهور رایش (آلمان)، هیرو هیتو امپراتور ژاپن و پاپ پیوس یازدهم هم مشاهده شده است. در این میان، شخص آدولف هیتلر هم از سال 1931 میلادی تا پایان حکمرانی خود، از این خودرو جهت رسیدگی به امور جاری و نیز ادای مراسم رسمی بهره می‌جست.
نسخه W07 از یک پیشرانه 8 سیلندر خطی به حجم 7655 سی‌سی برخوردار بود. این موتور از نوع میل بادامک بالا و دارای پیستون‌هایی از جنس آلومینیم بود. پیشرانه مذکور، در دو نسخه متفاوت ارائه می‌شد، یکی از آن دو، از سیستم سوپرشارژر بهره می‌گرفت که توانی معادل 200 اسب‌بخار را در 2800 دور در دقیقه، ارائه می‌داد و دیگری هم نمونه‌ای عادی و با تنفس طبیعی بود و از توانی برابر با 150 اسب‌بخار در 2800 دور در دقیقه برخوردار بود. سیستم انتقال قدرت به کار رفته در این سری (WO7) دارای 4 دنده بود، که سه تای آن برای حرکت رو به جلوی این خودرو تنظیم شده بود و یکی از آن‌ها نیز نقش اوردرایو (OVER DRIVE) را بازی می‌کرد. ماکزیمم سرعت این خودرو هم معادل 160 کیلومتر بر ساعت بود که در آن زمان رقم کمی نبود. همزمان این خودرو، از یک شاسی جعبه‌ای شکل نیز بهره می‌برد که از فنرهای تحت نیمه بیضوی بر روی محورهای جلو و عقب آن استفاده شده بود. طول این سری از مرسدس 770، معادل 5600 میلی‌متر بود و فاصله بین دو محور آن هم برابر با 3750 میلی‌متر بود. این اندازه‌ها نیز به‌خوبی بیانگر ابعاد بزرگ این خودروست.
Mercedes-Benz 770 grand Mercedes 1930
سری 2 – W150 (1938 الی 1943 میلادی)
مرسدس بنز 770 در سال 1938 میلادی دستخوش اصلاحات اساسی گردید. شاسی کاملاً جدید این خودرو از لوله‌های بیضی‌شکل تکوین یافته بود که پیرامونش، فنرهای حلقوی نصب شده بودند، سیستم تعلیق این خودرو نیز در جلو از نوع مستقل و در عقب هم از نوع محور د دیون (DE DION) بود. به لحاظ معماری، پیشرانه به کار رفته در این سری، کاملاً مشابه با نمونه WO7 بود و تنها با تنظیماتی که بر روی آن صورت گرفته بود، توان خروجی آن کمی بیشتر شد، بدین ترتیب که توان نسخه عادی آن با کمی افزایش به 155 اسب‌بخار در 3200 دور در دقیقه ارتقاء یافت و توان پیشرانه مجهز به سیستم توربو شارژ نیز با 30 عدد افزایش، به 230 اسب‌بخار در 3200 دور در دقیقه، تغییر یافت. سیستم انتقال قدرت به کار رفته در این خودرو هم دارای 5 دنده بود که 4 عدد از آن‌ها برای حرکت رو به جلوی این خودرو و یک عدد نیز برای عمل اوردرایو (OVER DRIVE) در نظر گرفته شده بود. طول بدنه‌این سری هم با افزایش 400 میلی‌متری نسبت به سری نخستین آن، به 6000 میلی‌متر افزایش یافته بود و فاصله بین دو محور آن نیز معادل 3880 میلی‌متر بود.
Mercedes-Benz 770 grand Mercedes 1938
در آن زمان، مرسدس بنز 770، گران‌ترین خودروی تولیدی در آلمان محسوب می‌شود و نکته جالب هم اینجاست که این خودرو فاقد لیست قیمت بود و این لیست هم تنها در صورتی ارائه می‌شد که مشتری آن را درخواست می‌کرد. در مجموع تا سال 1943 میلادی، 88 دستگاه از این سری (W150) تولید شد و آخرین نمونه از آن نیز، در ماه مارس سال 1944 میلادی، به خریدار آن تحویل داده شد.
Mercedes-Benz 770 grand Mercedes 1938
برخی از نمونه‌های نجات یافته مرسدس 770
پیش از این، یکی از هفت دستگاه از مرسدس 770 ای که توسط هیتلر مورد استفاده قرار می‌گرفت، در موزه جنگ کشور کانادا، واقع در شهر اتاوا (پایتخت)، به نمایش گذاشته شده بود. این خودروی پرماجرا، نخستین بار در اواخر جنگ جهانی دوم و توسط یکی از اعضای ارتش آمریکا در کشور اتریش کشف شد، خودروی مذکور سپس با یک کشتی به خاک آمریکا منتقل گردید و سرانجام نیز به یک تاجر اهل کبک (کانادا) فروخته شد. نامبرده هم خودروی مذکور را به این موزه واگذار نمود. در ابتدا تصور می‌شد که این خودرو متعلق به هرمان گورینگ می‌باشد ولی نتایج حاصله از تحقیقات مشخص نمود که خودروی مذکور مورد استفاده شخص آدولف هیتلر بوده است.
Mercedes-Benz 770 grand Mercedes 1930
مرسدس بنز 770 دیگری هم متعلق به یک مارشال فنلاندی به نام بارون گوستاو مانرهایم (BARON GOSTAV MANNERHEIM)، بود که پس از خاتمه جنگ جهانی دوم به یک مجموعه‌دار آمریکایی فروخته شد، در سال 1973 میلادی، این خودرو که به‌اشتباه تصور می‌شد همان خودروی مورد استفاده هیتلر در مراسم رژه است، در یک حراجی به بهایی معادل 153/000 دلار فروخته شد که در آن هنگام، این قیمت، بالاترین بهایی بود که برای یک خودروی عتیقه پرداخت می‌شد. جالب اینجاست که در همان حراجی، مرسدس 770 دیگری نیز به قیمت 93/000 دلار، به شخصی به نام بیلی سی تنر (BILLY C. TANNER) فروخته شد، وی پیش از این و در سال 1964 میلادی، مدیر و کارگزار برنامه‌های انتخاباتی یکی از کاندیداهای ریاست جمهوری آمریکا به نام جرج والاس بود؛ از آنجایی که این فرد نتوانست تمامی مبلغ این معامله را تأمین نماید، در نهایت این خودرو توسط یک سازنده خانه‌های سیار (MOBIL- HOME) به نام دن تیدول (DON TIDWELL) خریداری گردید.
Mercedes-Benz 770 grand Mercedes 1938
در سال 2009 میلادی هم یک عدد مرسدس 770 که ادعا می‌شد متعلق به شخص هیتلر است، به مبلغ چند میلیون یورو به تاجر روسی فروخته شد، نام این خریدار اعلام نشد.
یکی دیگر از این خودروها نیز در سال 1941 میلادی توسط یک ژنرال به نام نیکولاس فون فاکن هورست (NIKOLAUS VON FALKENHORST) به کشور نروژ آورده شد. پس از پایان جنگ جهانی دوم، خودروی مذکور مورد استفاده روزانه پادشاه نروژ قرار گرفت. کمی بعد هم به آمریکا حمل و در آنجا فروخته شد، همچنین این مرسدس توانست در سال 2003 میلادی، برنده جایزه بهترین خودروی غیر بازسازی شده (UNRESTORED) پیش از جنگ جهانی دوم را، در جشنواره PEBBLE PEACH، از آن خود نماید.
Mercedes-Benz 770 grand Mercedes 1938
در نهایت به مدلی می‌رسیم که توسط هیتلر و مقامات دولت نازی مورد استفاده قرار می‌گرفت و در مراسم رژه نیروهای نظامی نیز همواره ظاهر می‌شد. خودروی مذکور که یک عدد مرسدس 770K می‌باشد، در موزه شهر SINSHEIM آلمان به معرض نمایش گذارده شد. این مدل نمونه‌ای کانورتیبل بود و جهت محافظت در برابر حملات غیرمترقبه، کف آن همچون یک خودروی زرهی استحکام یافته بود و در مقابل انفجار ناشی از مین هم مقاوم بود؛ علاوه بر آن، از شیشه‌ها و بدنه‌ای ضخیم نیز بهره می‌برد. در برخی منابع، از وزن 5 تنی این خودرو یاد شده است و اینکه بدنه آن از فولادی با ضخامت 18 میلی‌متر بهره می‌برد و شیشه‌های آن نیز جهت حفاظت از ضربات گلوله از ضخامتی معادل 4 سانتیمتر برخوردار بود!
در سطور فوق توضیحات مختصری در مورد این خودرو ارائه گشت که امیدوارم مورد التفات و توجه شما خوانندگان عزیز واقع شده باشد. با این وجود، در صورت کسب منابع جدیدتر سعی می‌کنم که در آینده‌ای نه‌چندان دور، مطالب مفصل‌تری را از این خودرو به رشته تحریر درآورم.
