میشن E دارای یک سیستم محرَکه 800 ولتی و یا به عبارتی، سیستمی با ظرفیت ۲ برابر یک وسیله نقلیه الکتریکی معمولی است که طراحی و جایگذاری بهتر و عملکرد کلی بالاتری را برای آن ایجاد میکند. مطابق اعلام پورشه، خروجی ۶۰۰ اسببخار سیستم پیشرانه میتواند در عرض ۳/۵ ثانیه سرعت میشن E را به ۹۶/۶ کیلومتر بر ساعت برساند.
یک جفت موتور مغناطیس پایدار همزمان (PMSM)، سیستم پیشرانه میشن E را تشکیل میدهند که بسیار شبیه به سیستمی است که در مدل 919 هیبرید و برنده مسابقات لمانز به کار گرفته شده بود. همانند خودروی مسابقهای 919، در میشن E نیز موتورها میتوانند انرژی از دست رفته را جبران کنند و حتی پس از شتابگیریهای ممتد در بازههای کوتاه، دوباره به حداکثر نیرو برسند. همچنین پورشه میگوید که با توجه به گشتاور برداری و سیستم فرمان تمامچرخی که در میشن E وجود دارد، این خودرو میتواند زمانی کمتر از ۸ دقیقه در پیست نوربرگرینگ آلمان ثبت کند.
پشتیبان سیستم پیشرانه الکتریکی در میشن E، یک پک باتری لیتیومی است که میتواند انرژی لازم برای مسافتی برابر ۵۰۰ کیلومتر را تأمین کند. همچنین به لطف سیستم شارژ ۸۰۰ ولتی که از آن به عنوان «شارژ توربوی پورشه» یاد میشود، میشن E میتواند تنها در مدت ۱۵ دقیقه به میزان ۸۰ درصد ظرفیت باتریاش یا دامنه مسافتی برابر ۴۰۲ کیلومتر شارژ شود. بهعلاوه، با توجه به تکنولوژی شارژ بیسیم مورد استفاده در میشن E، این خودرو میتواند حتی با پارکشدن بر روی یک «شارژ پد» نیز شارژ شود.
پورشه در همین حال، اشاره میکند که باتریهای لیتیومی «میشن E» در ارتفاعی پایین در شاسی قرار داده شدهاند تا مرکز گرانش پایینتری ایجاد کرده و توزیع متناسبتری برای وزن خودرو فراهم شود.
در زمینه طراحی، میشن E گوشههایی از 918 اسپایدر و همینطور یک سری از خودروهای مسابقهای پورشه را به تصویر میکشد. در جلوی بدنه، میشن E طراحی ویژه پورشه را در چراغهای جلوی LED چهار نقطهای در کنار دریچههای قائم رو به پایین سپر به کار برده است. در نیمرخ این خودرو، یک فرم کوپه «۴ در» در کنار یک هاچ شیبدار استفاده شده که طراحی موجود در یک 911 را تداعی میکند. ضمن اینکه میشن E ستون دوم ثابت در بدنه ندارد و از طرح درهای عقب به صورت «بازشونده در خلاف جهت» استفاده میکند.
عقب بدنه میشن E شامل یک اِلمان روشنایی کامل و یک نشان سهبعدی پورشه است. طراحی داخل کابین این خودرو نیز به همان اندازه کارهای صورت گرفته در مورد سیستم پیشرانه، آیندهنگرانه است و امکانات خارقالعادهای مانند نمایشگرهای OLED، یک سیستم ردیابی چشم، سیستم کنترل با حرکت بدن و حتی ابزارهای هالوگرافیک (تمامنگاری) در آن دیده میشوند. تمام این سیستم با همکاری یکدیگر در تلاش خواهند بود که تمام حواس راننده را متوجه مسیر پیشرو در جاده کنند. بهعنوان مثال، سیستم «ردیابی چشم» شرایط قرارگیری راننده را در صندلیاش تشخیص میدهد و سپس سرعتسنج را بهگونهای حرکت میدهد که هیچگاه فرمان خودرو در جلوی دید راننده نسبت به آن قرار نگیرد.
در بخش طراحی آئرودینامیک، در میشن E آینههای بغل معمول با دوربینها جایگزین شدهاند. تصاویر مربوط به این دوربینها که بر روی گلگیرها قرار گرفتهاند، بر روی گوشههای خارجی پنجره جلوی خودرو نمایش داده میشود. یک نکته فریبنده دیگر در مورد میشن E این است که پورشه بر روی آینه عقب دوربینی کار گذاشته که میتواند «حس و حالِ خوب» راننده را تشخیص دهد. این احساسات سپس در ابزارهای داخلی خودرو نمایش داده میشود و همینطور میتواند با سایر دوستان از طریق شبکههای اجتماعی به اشتراک گذاشته شود.
البته پورشه هنوز بهصورت رسمی در مورد اضافهشدن میشن E به خط تولید صحبتی نکرده است، ولی گزارشها حاکی از آن است که این رقیب آلمانیِ تسلا، تا سال ۲۰۱۹ برای حضور در بازار آماده خواهد بود.