اگر به‌طور کامل بتوان ایمنی نیروگاه‌ها و فرایند تولید انرژی هسته‌ای را تضمین کرد می‌توان با ساخت تنها تعداد انگشت‌شماری از نیروگاه‌های هسته‌ای نسبتاً کوچک، انرژی موردنیاز کل دنیا را بدون انتشار هرگونه مواد مضر تأمین نمود؛ اما آیا می‌توان از این انرژی به‌صورت ایمن در یک خودرو استفاده کرد؟ این یک طرح مفهومی است که توسط یک طراح خودروی روس بنام «Grigory Gorin» ارائه‌شده است.
وی این خودرو را برای آئودی طراحی کرده و F-Tron Quattro نامیده است. این خودرو درواقع یک سوپراسپرت موتور وسط است که یک رآکتور هسته‌ای در وسط آن نصب‌شده است. اطراف این رآکتور تجهیزات موردنیاز برای تولید بخار و استفاده از رآکتور تعبیه‌شده است. این نیرو یک توربین را که به یک ژنراتور متصل است به چرخش درمی‌آورد. سپس این ژنراتور باطری‌هایی که در جلو و اطراف خودرو نصب‌شده را شارژ می‌کند و باطری‌ها نیز قدرت موردنیاز موتورهای الکتریکی که در چرخ‌ها نصب‌شده‌اند را تأمین می‌کنند.
شاسی قفسی مونوکوک این خودرو نیز به همان اندازهٔ قوای محرکه‌اش پیشرفته است. این شاسی توسط یک پرینتر سه‌بعدی از یک آلیاژ فلز سبک‌وزن که با پلیمر تقویت‌شده است ساخته می‌شود. ازآنجایی‌که پیشرانه به‌صورت بسیار ایمن و محکم در شاسی نصب گردیده است، امکان تعمیر و نگهداری آن وجود نخواهد داشت اما این مشکل با ساخت قطعات و بخش‌های قابل جدا شدن شاسی حل‌شده است؛ بنابراین هنگامی گه ساخت قطعات با استفاده از پرینتر سه‌بعدی انجام گرفت به‌راحتی می‌توان آن‌ها را به هم متصل نمود.
بااین‌حال ساخت یک رآکتور هسته‌ای پیچیدگی‌ها بسیار بالا و هزینهٔ ساخت سرسام‌آوری دارد و به همین دلیل بسیار بعید است که از آن در خودروها استفاده شود؛ اما احتمال استفاده از رآکتورهای هسته‌ای در مقیاس کوچکی مثل این برای تأمین نیروی موردنیاز وسایل نقلیهٔ تجاری، قایق‌ها و یا حتی هواپیماها وجود خواهد داشت. از کجا معلوم شاید در آینده و با اتمام سوخت‌های فسیلی از سوخت هسته‌ای در خودروها هم استفاده شود.
