دلیل اصلی رنو برای عدم تولید توئینگو RS این است که فضای موتور این خودرو واقعاً تنگ بوده و امکان نصب موتور بزرگ‌تر در آن وجود ندرد چراکه نسل جدید توئینگو خودرویی موتورعقب است. این را رئیس رنو اسپرت «Patrice Ratti» در مصاحبه با Autocar اعلام کرده است.
وی در ادامه گفته است:
«ما فکر می‌کنیم مدل GT تعادلی بین قدرت، چابکی و هزینه‌برقرار کرده است چراکه این خودرو با تغییراتی در تعلیق و فرمان واقعاً برای رانندگی سرگرم‌کننده است و ما تمام اقداماتی را که بدون افزایش چشمگیر هزینه‌ها می‌توانستیم بر روی توئینگو GTانجام دهیم، انجام داده‌ایم. یک مدل RS نیاز به قدرتی در حدود 150 اسب بخار دارد که رسیدن به این توان در خودروی کوچک و موتورعقبی مثل توئینگو چالش‌های زیادی به همراه دارد زیرا فضای کافی برای نصب یک موتور چهار سیلندر که ارزان‌ترین راه برای دستیابی به قدرت 150 اسب بخار است در توئینگو وجود ندارد. بعلاوه برای دریافت 150 اسب بخار قدرت از یک موتور 3 سیلندر، به طراحی مجدد موتور نیاز است که بسیار هزینه‌بر خواهد بود آن‌هم برای یک خودروی سگمنت A».
در شاسی توئینگو GT تجدیدنظر شده و تغییراتی نیز در تعلیق، برنامه‌ریزی ESP و فرمان آن ایجادشده که تمامی این تغییرات و بهسازی‌ها با کمک رنو اسپرت انجام‌گرفته است. نیروی موتور نیز توسط یک گیربکس دستی به چرخ‌های عقب انتقال میابد. بااین‌حال هرچند اعداد و ارقام فنی و عملکردی رنو توئینگو GT چندان چشمگیر نیست اما این خودرو کاملاً برای رانندگی سرگرم‌کننده است.
