20-نش متروپولتین 1954
ترکیبی از بدترین طراحی دههٔ 50 آمریکا با مهندسی خام بریتانیا و مونتاژ تصادفی، مساوی است با خودرویی بنام نش متروپولتین؛ اما اگر فکر می‌کنید معایب این خودرو به همین‌جا ختم می‌شود در اشتباهید چراکه باید پیشرانهٔ کم‌توان 1.2 لیتری آستین را هم به این مجموعه اضافه کرد.
19-لینکلن ورسای 1977
در پاسخ به کادیلاک سویل، لینکلن یک مرکوری Monarch را گرفته، برآمدگی معروف مدل کانتیننتال را به درِ صندوق آن و جلوپنجرهٔ مارک IV را به جلوی آن اضافه کرده و آن‌را در سال 1977 با نام ورسای روانهٔ بازار کرد. لینکلن تلاش می‌کرد ورسای را لوکس نشان دهد درحالی‌که چنین نبود.
18-اینفینیتی M30 کانورتیبل 1991
تعلیق اسفنجی، پیشرانهٔ بی‌روح و کسل‌کننده و ساختاری نامناسب کاملاً برای عذاب‌آور بودن اینفینیتی M30 کانورتیبل کافی هستند. این مدل در اصل نسخهٔ کانورتیبل سدان M30 محسوب می‌شود. M30 کانورتیبل تا زمان معرفی G37 کانورتیبل در سال 2009 تنها خودروی کانورتیبل اینفینیتی محسوب می‌شد.
17-کادیلاک کاترا 1997
کاترا مدلی از اوپل امگا بود که توسط کادیلاک از سال 1997 تا 2001 در ایالات‌متحده عرضه شد. کاترا در اصل ترکیبی بود از بدنهٔ 1770 کیلوگرمی اوپل با موتور 200 اسب بخاری V6 ساخت انگلیس که نیروی آن توسط گیربکس 4 سرعتهٔ اتوماتیک فرانسوی انتقال میافت. در آن زمان سه کشور برای ساخت این خودروی چَرَند همکاری کرده و جنرال موتورز آن‌را به‌عنوان یک کادیلاک عرضه نمود.
16-فیات استرادا 1978
فیات استرادا یک خودروی ساب‌کامپکت دیفرانسیل جلو بود و آن‌قدر ضعیف ساخته شده بود که موجب شرمندگی فیات در بازار ایالات‌متحده کردید. موضوعی که نهایتاً منجر به خروج فیات از بازار خودروی این کشور شد درحالی‌که همچنان به مدت 28 سال قصد بازگشت به ایالات‌متحده را نداشت.
15-AMC گرملین 1970
AMC در دههٔ 70 قصد عرضهٔ یک خودروی ساب‌کامپکت را به بازار داشت. برای این کار دُم مدل کامپکت هورنت را بریده و خودرویی بنام گرملین را در سال 1970 معرفی کرد. AMC برای گرملین پیشرانه‌های بزرگ V6 و V8 را ارائه می‌کرد که با یک خودروی کوچک تناسب نداشتند.
14-آستون‌مارتین سیگنت 2011
آستون‌مارتین در سال 2011 یک تویوتا IQ را گرفته و با ایجاد تغییراتی قیمت آن‌را به 47 هزار دلار افزایش داده و خودرویی بنام سیگنت را معرفی نمود. سپس با استانداردهای آلایندگی اتحادیهٔ اروپا نیز تطابق داده شد؛ اما سیگنت یک خیانت بزرگ به تاریخ و اصالت آستون‌مارتین بود.
13-رنو فوئگو 1982
رنو فوئگو یک کوپهٔ دیفرانسیل جلوی فرانسوی بود که در سال 1980 معرفی شد؛ اما این خودرو به‌سرعت دچار پوسیدگی و زنگ‌زدگی می‌شد و بدتر از آن در تصادف‌های از پشت آتش گرفته و یا حتی منفجر می‌شد. تولید فوئگو در سال 1986 در اروپا متوقف شد.
12-فورد پینتو 1971
پینتو به‌عنوان یک خودروی ساب‌کامپکت ارزان‌قیمت با قیمت پایهٔ 2 هزار دلار توسط فورد در سال 1971 معرفی شد؛ اما از مخزن سوخت این خودرو که در قسمت عقب نصب شده بود حفاظت کامل به عمل نیامده بود به همین دلیل در برخوردهای از عقب به‌سرعت آتش می‌گرفت تا جایی که به آن لقب تلهٔ مرگ آتشین داده بودند و فورد میلیون‌ها دستگاه از آن‌را فراخوان نمود.
11-کرایسلر TC مازراتی 1989
TC یک گرند تورر کانورتیبل بود که به‌طور مشترک توسط کرایسلر و مازراتی توسعه یافته و بر روی نسل دوم پلت‌فرم K کرایسلر ساخته شده بود. این خودرو در نمایشگاه خودروی لس‌آنجلس 1986 رونمایی شد اما چیزی بیشتر از یک ترکیب احمقانه از پلت‌فرم دیفرانسیل جلوی کرایسلر و مونتاژ بی‌دقت مازراتی در ایتالیا نبود. این بدترین مازراتی و بدترین کرایسلری است که تاکنون ساخته شده است.
10-رلاینت رابین 1974
رابین یک سه‌چرخهٔ ناپایدار بود که توسط شرکت بریتانیایی رلاینت در سال 1974 ساخته شد. بدنهٔ این خودرو از فایبرگلاس ساخته شده بود و با کوچک‌ترین ضربه آسیب می‌دید. البته خوشبختانه موتور چهار سیلندر 750 سی‌سی آن قدرت زیادی نداشت. با تمامی این موارد تولید رابین تا سال 2001 ادامه داشت.
9-رنو آلیانس 1983
آلیانس در اصل نسخهٔ آمریکایی مدل ساب‌کامپکت دیفرانسیل جلوی رنو 9 بود که توسط AMC ساخته می‌شد و تنها 60 اسب بخار قدرت داشت؛ اما بدتر از آن نسخهٔ کانورتیبل آلیانس بود که در سال 1985 معرفی شد و خودروی کاملاً واافتاده‌ای بود
8-ترابانت 1957
ترابانت یک فاجعهٔ ساخت آلمان شرقی است. خودرویی کوچک و ارزان‌قیمتی که مجهز به پیشرانهٔ دو سیلندر دو زمانه بود و حتی تا بعد از سقوط دیوار برلین هم روی خط تولید باقی ماند. ترابانت یکی از دلایلی است که چرا کمونیسم بَد و زیان‌آور است.
7-کادیلاک سیمارون 1984
سیمارون تلاشی شرم‌آور از سوی کادیلاک برای رقابت مستقیم با ب‌ام‌و بود. این خودرو در اصل یک نسخهٔ بازنگری شده از سدان چهار سیلندر دیفرانسیل جلوی شورلت کاوالیر بود. سیمارون جراحتی بود که کادیلاک خودش به خودش وارد کرد و نزدیک بود کادیلاک را بکُشد.
6-ساترن آیون 2003
آیون سدان کامپکتی ساخت یکی از زیرمجموعه‌های جنرال موتورز بنام ساترن بود که در سال 2003 به بازار آمد؛ اما آیون به طرز تکان‌دهنده‌ای رانندگی بی‌کیفیت و طراحی داخلی احمقانه‌ای داشت تا جایی که پاهای سرنشینان می‌توانست در شکاف بین پانل‌های پلاستیکی آن گیر کند. ساترن آیون را به‌راحتی می‌توان به‌عنوان رتبهٔ دوم بدترین خودروی قرن 21 انتخاب کرد.
5-شورلت وگا 1971
شورلت قصد داشت در دههٔ 70 با مدل ساب‌کامپکت وگا به تویوتا و هوندا پاسخ داده و خریداران آن‌ها را به‌سوی خود جذب کند؛ اما پیشرانهٔ این خودرو توانایی مصرف پایین سوخت را نداشت. شورلت در اصل با وگا خریداران خود را تحقیر کرد.
4-یوگو 1987
یوگو نسخهٔ ساخت صربستان از فیات 127 بود که هرچند قیمت پایینی داشت اما به معنای واقعی کلمه یک افتضاح بود. یوگو در حال حاضر جشن 30 سالگی خود را به‌عنوان نماد یک خودروی چَرند و بدردنخور برگزار می‌کند. تولید این فاجعهٔ متحرک تا سال 2008 ادامه داشت.
3-ب‌ام‌و ایستا 1955
این خودروی عجیب در اصل توسط شرکت ایتالیایی ISO طراحی شد و بعداً توسط ب‌ام‌و به تولید رسید. خودرویی مجهز به یک پیشرانهٔ کوچک با فقط 12 اسب بخار قدرت. ایستا فقط یک در داشت که در قسمت جلوی خودرو قرار گرفته بود به همین دلیل وقتی از جلو نزدیک به دیوار پارک می‌شد، در ماشین باز نمی‌شد! بااین‌حال تولید ایستا به مدت 7 سال توسط ب‌ام‌و انجام گرفت.
2-فورد موستانگ نسل دوم 1974
نسل دوم موستانگ که در سال 1974 معرفی شد، خودروی فاجعه باری بود که دوستداران موستانگ را به وحشت انداخت. درحالی‌که موستانگ نسل اول با پیشرانه‌های قدرتمند V8 خیابان‌ها را به آتش می‌کشید، نسل دوم در ابتدا تنها با موتورهای چهار و شش سیلندر عرضه شد که مدل چهار سیلندر آن فقط 88 اسب بخار قدرت داشت. البته سال بعد به دلیل اعتراض طرفداران موستانگ، فورد یک موتور V8 را هم برای آن ارائه کرد. بااین‌حال متأسفانه به دلیل بحران سوخت دههٔ 70، موستانگ نسل دو بسیار محبوب شد و به فروش بالایی دست یافت.
1-پونتیاک آزتک 2001
و اما سرانجام رسیدیم به بدترین خودروی تاریخ. آزتک به‌واقع بدترین ماشین تمام دوران است زیرا این تنها خودروی لیست ما است که یک شرکت خودروسازی 84 ساله را به نابودی کشاند. زشتی مطلق آزتک غیرقابل‌انکار است درحالی‌که سواری آن از ظاهرش هم بدتر است. آزتک به‌واقع تابوت پونتیاک بود.
منبع: Edmunds
