موشک سوئدی، با هدف قرار دادن سه رقیب بزرگ آلمانی، یعنی مرسدس، ب‌ام‌و و آئودی، یک سه‌گانه توربینی در قلب خودروهای آینده خود قرار خواهد داد. بدین ترتیب از یک ولوو S60 با موتور چهار سیلندر 2.0 لیتری می‌توان 450 اسب بخار نیرو بیرون کشید.

 

جنگ قدرت، به روزهای گرم خود نزدیک می‌شود. آغازگر این جنگ شاید ایتالیایی‌ها با موتورهای تنفس طبیعی فراری بوده باشند، اما فورد با اکوبوست و جنرال موتورز با اکوتک، توربین‌ها را به این بازی وارد کردند. اکنون از ژاپن هم تکنولوژی‌های اسکای اکتیو و EarthDreams وارد رقابت شده‌اند.

موتورهای با تکنولوژی Drive-E با عملکرد بالا، محصول ولوو می‌باشند که از دو توربوشارژر موازی BorgWarner بهره می‌برند. سرعت توربین این توربوها به 200 هزار دور بر دقیقه می‌رسد. علاوه بر این از سوپرشارژر الکتریکی نیز که با برق 48 ولت جداگانه تغذیه می‌گردد و دور توربین آن به 70 هزار دور بر دقیقه می‌رسد نیز استفاده می‌شود. این در حالی است که مدل‌های حال حاضر پولستار از این موتور 2.0 لیتری، 100 اسب بخار نیروی کمتر یعنی 350 اسب بخار، استخراج می‌کنند که برای رقابت با رقیبی چون مرسدس بنز CLA45 AMG کافی نیست.

فشار پمپ سوخت در موتورهای Drive-E به 50 PSI می‌رسد در حالی که با کمک انژکتورهای بزرگ با فشار 3625 PSI به داخل سیلندرها تزریق می‌شوند.

چنین فشار وحشتناکی از دو عدد توربوشارژر و یک سوپرشارژر با سرعت بالا، این سؤال را ایجاد می‌کند که آیا دوام چنین موتوری قابل اتکا است؟ بخش توسعه و تحقیق ولوو به خوبی پاسخ این سؤال را می‌داند زیرا زمانی که یک مدل S60 پولستار با چنین پیشرانه ای را روانه بازار کند، باید طول عمر مناسب و استهلاک قابل کنترلی را برای آن محاسبه نموده باشد. ولوو و پولستار نیروگاه‌های خود را روشن کرده‌اند و باید دید که در هوای زمستانی سوئد، می‌توانند یخ رقابت را با ژرمن‌ها بشکنند یا خیر.