تاریخچه شرکت مورگان موتور انگلستان
شرکت مورگان موتور یک تولید کننده ماشین بریتانیائی است. این شرکت در سال 1910 توسط هنری فردریک استنلی مورگان، تاسیس شد و توسط او اداره می شد تا زمانی که در سن 77 سالگی در سال 1959 درگذشت.
پیتر مورگان، پسروی، این شرکت را تا چند سال قبل از مرگ او در سال 2003 رهبری کرد. این شرکت در حال حاضر توسط استیو موریس، که یکی از اعضای خانواده آنها نمی باشد مدیریت میشود.
مورگان در مال ورن لینک، منطقه مال ورن، Worcestershire و دارای 163 نفر کارمند است. همه اتومبیل ها ی تولیدی با دست مونتاژ می شوند. لیست انتظار برای یک ماشین حدود یک تا دو سال است، هر چند در گذشته این زمان تا ده سال نیز بوده است.
این کارخانه دارای مرکز بازدید کنندگان , موزه و یک تور با راهنما از کارخانه و نمایشگاه در مورد تاریخ این شرکت از ابتدا تا امروز بهمراه لیست محصولات کمپانی و تحولات در تکنولوژی خودروهای شرکت است.
اولین تجربه رانندگی هنری با یک بنز 3 اسب بخاری بود که در شیب 6 به 1 تپه ای فرار کرد و موجب صدمه دیدن خودروی مذکور شد ولی همین تجربه عشق به رانندگی را در او بوجود آورد.
در سال 1901 دوره کارآموزی خود را نزد دو تن از مشهورترین مهندسان راه آهن, ویلیام دین و جورج جکسون چرچ وارد در سوئد گذراند.
هنری در دسامبر 1904 زمانی که در سوئد به سر میبرد اولین خودروی خود را خرید که یک Eagle tandem مدل 1902 بود که در ماه جون 1904 با یک خودروی Little Star تعویضش کرد. او به زودی دریافت که عشق و علاقه اش بین لوکوموتیو و خودرو تقسیم شده و سرانجام این عشق به خودرو بود که تمام وجودش را فراگرفت.
هنری در ماه می سال 1905 با تشویق و حمایت پدرش خانه ای با یک گاراژ کوچک را در نزدیکی ایستگاه راه آهن و در جاده ورکستر (Worcester)خرید که معروف به خانه شاه بلوط بود.
در اینجا بود که او کسب و کارش را آغاز کرد و به فروشندگی محصولات Darracq , Wolseley, Siddeley , Rover پرداخت.
او در اینکار با لزلی بیکن , که زمانی که در حال کارآموزی در راه آهن بود با او آشنا شده بود , شریک شد.
هنری همچنین یک شبکه اتوبوسرانی در مال ورن هیل تاسیس کرد.
هنری در سال 1906 دومین گاراژ خود را در نزدیکی شهر ورچستر افتتاح کرد.
ولی این کسب و کار مانع از علاقه هنری مورگان به طراحی یک خودروی موتوری توسط خودش نشد.
موفقیت کمپانی مورگان با تولید خودروهای سه چرخه آغاز شد.
این خودروی ساده و سبک وزن که از ترکیب موتور قدرت مند موتورسیکلت و یک شاسی و بدنه سبک وزن ساخته شده بود بزودی خودروئی محبوب برای توده مردم شد.
نمونه اولیه و پروتوتایپ این سه چرخه در سال 1909 ساخته شد که دارای شاسی ای از لوله استیل و موتوری دو سیلندر و خورجینی 7 اسب بخاری از کمپانی پژو بود.
سبک بودن بیش از حد این خودرو باعث شده بود به رکورد 90 اسب به ازای یک تن وزن خودرو برسد که این امر باعث شد این خودرو لقب پرشتاب ترین خودروی زمان را از آن خود کند.
از اینرو مورگان تصمیم به تولید این خودروی سه چرخه گرفت و همینجا بود که لزلی بیکن بخاطر ترس از ریسک اینکار از ادامه مشارکت با هنری مورگان سرباز زد, هرچند این دو مرد تا آخر عمر دوستان صمیمی برای هم باقی ماندند.
اولین خودروی تولیدی مورگان سه چرخه ای تک سرنشین با فرمان اهرمی بود که به تک چرخ عقب قابلیت فرمان پذیری را میداد.
این خودرو با دو موتور قابل خریداری بود اولی یک موتور تک سیلندر 4 اسب بخاری و دیگری موتوری خورجینی و دوسیلندر با 8 اسب بخار قدرت که این موتوردو سیلندر ساخت کمپانی London firm J.A. Prestwich بود.
نام این سه چرخه Runabouts بود که در نمایشگاه موتورسیکلت المپیا در سال 1910 در لندن از آن پرده برداری شد.
از این نمونه تعداد بسیار اندکی ساخته شد و تنها دلیل آن تک سرنشین بودن و فرمان اهرمی آن بود.
ولی هنری مورگان جهت اثبات قابلیت های فنی و تکنیکی سه چرخه خود آنرا وارد مسابقات MCC لندن کرد و مدال طلای این مسابقه را از آن خود کرد تا قابلیت های سه چرخه خود را اثبات کند.
سال بعد مدل Runabouts توسعه یافت و به دو صندلی مجهز شد بعلاوه دارای غربیلک فرمان شد و همانند خودروها دارای درب موتور شد.
این خودرو سه چرخه در نمایشگاه المپیا 1911 رونمائی شد و با سیل تقاضا ارائه شد و بر خلاف نمونه سال پیش تمام ساخته های مورگان در همان سال فروخته شدند و تولید از تقاضا عقب افتاد.
شبکه گسترده فروش مورگان در سراسر انگلیس نیز در همین سال ایجاد شد.
این خودروها البته فاقد دنده عقب بودند و برای دنده عقب رفتن راننده مجبور بود از خودرو پیاده شده و آنرا به عقب هل دهد.
کارخانه یک مدل 4 سرنشین نیز برای خانواده آقای مورگان (مورگان پدر)تولید کرد ولی این خودرو در آن زمان به خط تولید انبوه راه پیدا نکرد.
تا قبل از سال 1914 که جنگ جهانی اول شروع شد , مورگان دارای 10 رکورد در بریتانیا و جهان در زمینه سایکل کار ها بود , 24 مدال طلا مسابقات تریل و پیروزی های متعددی نیز در مسابقات جاده ای بدست آورد.
یکی از مشهورترین این پیروزی ها به رانندگی هری مارتین بوقوع پیوست که براحتی در مسابقات بین المللی بروکلندز با دو دقیقه فاصله از نفر دوم به مدال طلا رسید و توانست کل مسیر را در هشت دقیقه و سی ثانیه به اتمام برساند.
چند ماه بعد هنری مورگان در مسابقه یک ساعته سایکل کار در رده 1100 سی سی توانست به سرعتی نزدیک به 60 مایل در ساعت (96 کیلومتر در ساعت)برسد و به مدت یکساعت این رکورد را حفظ کرد.
مورگان Runabouts تا قبل از جنگ جهانی تعداد بیشماری پیروزی در مسابقات بدست آورد و قابل اطمینان بودن خود را بارها و بارها ثابت کرد.
یکی از این پیروزی ها برنده شدن در مسابقات گرند پریکس آمین فرانسه بود که Runabouts از تمامی خودروهای چهارچرخ سبک و سایکل کارهای دیگر سریعتر بود و این در حالی بود که راننده آن مجبور به تعویض اجباری تیوب لاستیک چرخ جلو در طول رقابت شد.
بعد از این مسابقه بود که مدل گرندپریکس متولد شد که بعد ها در مدل های Aero و Sport عرضه شد.(بین سالهای 1913 تا 1926)
این زمان بود که مورگان دریافت کارخانه روچستر برای مقابله با موج درخواست های مردم بسیار کوچک است.
در سال 1914 دو کارگاه بزرگ در پیکرلیج نیز به خط تولید کارخانه اضافه شدند هرچند توسعه کارخانه بدلیل وقوع جنگ جهانی اول به تعویق افتاد.
در سال 1918 با پایان جنگ جهانی اول مورگان جزو اولین کمپانی هائی بود که موفق به از سرگیری تولید کامل خودروهای خود شد که این عمدتا بدلیل طراحی ساده سه چرخه های مورگان بود.
در این زمان اکثر فعالیت های تولیدی در پیکرلیج انجام میشد.
در این سال بود که خودروی چهارنفره Runabouts family که در سال 1911 بصورت نمونه اولیه تولید شده بود به خط تولید راه یافت.
در سال 1920 مدل Aero از سری گرند پریکس به خط تولید راه یافت.
مدل Runabouts تا اوایل دهه سی میلادی تولید شد و تغییرات اندکی را نیز به خود دید از جمله جایگیزین شدن چراغ های الکتریکی به جای چراغ های استیلن. اضافه شدن استارتر و تقویت موتور دوسیلندر آن بعلاوه نصب یک گیربکس دو سرعته.
همچنین این خودرو از ابتدا مجهز به ترمز چرخ های جلو بود (اکثر خودروهای معاصر دارای ترمز فقط بر روی چرخ های عقب بودند)
در سال 1920 کماکان موفقیت های مورگان در مسابقات ادامه داشت و معمولا در پیست ها یک دور کامل از خودروهای چهارچرخ زمان خود جلو میافتاد.
بیشتر مدالهای مورگان در مسابقات تپه نوردی بدست آمدند و این خودرو در سر بالائی ها تقریبا بی رقیب بود.
در سال 1925 مورگان دارای 6 خط تولید بود که در سال 1931 این تعداد به 7 خط افزایش یافت.
موفقیت های بیشمار مورگان در مسابقات منجر به تولید مدل Super Aero در سال 1927 شد که دارای بدنه اصلاح شده با ارتفاع کمتری بود.
در این سال ها مردم خودروهای سوپر آئرو را یکی از جذاب ترین خودروهای در حال تردد در جاده ها میدانستند.
در 1930 خانمGwenda Stewart رکورد جهانی سرعت را در مسابقه ای در حنوب پاریس با سرعت 100 مایل بر ساعت شکست (160 کیلومتر در ساعت) او بعدا با یک مورگان تک نفره به سرعت 117 مایل (188 کیلومتر در ساعت)نیز دست یافت.
سال 1931 استفاده از یک گیربکس سه سرعته که دارای دنده عقب نیز بود و همچنین استفاده از یک زنجیر انتقال قدرت و چرخ هائی که قابلیت باز شدن از روی خودرو را داشتند در دستور کار کمپانی قرار گرفت که شامل حال تمامی محصولات این کمپانی شدند و بر روی تمام محصولات کمپانی نصب شدند.
قدرتمند و قابل اعتماد بودن خودروهای مورگان باعث صادرات آنها به اکثر کشورهای دنیا شد, از جمله مصر.
مورگان همچنین مدل های دولوکس از سری Runabout , مدل چهار نفره و همچنین یک خودروی تجاری را بر روی این شاسی ساخته و بفروش میرساند.
سال 1933 سال بسیار پرباری برای مورگان بود و توانست رکوردهای بسیاری را در مسابقات بدست آورد.
در همین سال بود که سری F از محصولات مورگان تولید شدند که این سری نیز یک خودرو سه چرخه بود.
این سری در مدل f4 دارای چهارصندلی و در مدل f2 دارای دو صندلی بود.
مورگان در تولید شاسی سری f خود به جای استفاده از پروفیل های فولادی مرسوم در آنزمان برای تولید شاسی که معمولا پروفیل های قوطی مانند و یا لوله ای بودند از پروفیل های فولادی Z شکل در تولید این شاسی نردبانی این سری استفاده کرد که این ایده مورد تقلید بقیه کمپانی ها نیز قرار گرفت.
این سری یکی از محبوبترین سه چرخه های تولید شده تا کنون است.
در سال 1936 پس از آزمایش های تپه و جاده یک نمونه چهارچرخ تولید شد که جهت نشان دادن تفاوت آن از مدل های سه چرخه به اسم 4-4 نامگذاری شد که مخفف چهارچرخه و چهارسیلندر بودن آن بودند.
موتور 4 سیلندر این خودرو متعلق به فورد بود.
این خودرو دارای شاسی صلیبی از پروفیل های Z شکل و چارچوب بدنه ای ساخته شده از چوب درخت زبان گنجشک بود.
ترکیبی که مقاومت و سبکی مورد نیاز یک خودروی اسپورت را فراهم میکرد.
این خودرو موفقیتی دیگر را برای کمپانی به ارمغان آورد.
بعد از نمونه رودستر 4-4 مدل های کوپه دراپ هد و 4 نفره این خودرو نیز تولید شدند.
در سال 1937 تعدای از این خودروها برای شرکت در مسابقات به موتور چهار سیلندر 1098 سی سی و 42 اسب بخاری مجهز شدند.این موتور دارای میل لنگ بالانس شده بود.
مدل های سه چرخه و دو سیلندر هم هرچند تولیدشان با نزول روبرو شده بود کماکان تا 1950 بر روی خط تولید باقی ماندند.
در سال 1938 مدل دو نفره بهبود یافته مدل f با نام سوپر اف به بازار عرضه شد.
در طول جنگ جهانی دوم تولید خودرو در کمپانی به کلی متوقف شد و پس از جنگ دوباره از سر گرفته شد.
بعد از جنگ دیگر خودروهای سه چرخه از مد اقتاده تلقی میشدند و مشتری چندانی نداشتند و این باعث توقف تولید آنها در سال 1950 شد. آخرین خودروی سه چرخه تولیدی در آنزمان در سال 1953 کمپانی را ترک کرد.
در سال 1938 یک دستگاه مدل مسابقه ای مورگان 4-4 توسط راننده جوان و تازه کاری به نام دوشیزه فاوست و هم تیمی اش جف وایت در مسابقات 24 ساعته لمانز شرکت داده شد که در انتها مقام سیزدهم کلی را بدست آورد.
جف وایت در سال 1939 نیز در لمان شرکت کرد ولی اینبار با هم تیمی جدیدش آنتونی توانست مقام پانزدهم کلی و دومی کلاس خود را بدست آورد.