چند ماه پیش، «گالس» در یک اظهارنظر دیگر در مورد این مدل گفته بود:

این خودرو در عین داشتن شرایط راحت و راضی‌کننده، تأکید بیشتری بر روی هندلینگ خواهد داشت. این مدل، سریعترین و کم‌وزن‌ترین خودرو در کلاس خودش در پیست خواهد بود.

تمام این موارد خوب و جالب به نظر می‌رسند، ولی اگر گذشته دنیای خودرو یک چیز را به ما آموخته باشد، این است که مالکان کراس‌اورها یا شاسی‌بلند‌ها تمایل کمتری به بردن‌ خودروهایشان به پیست مسابقه دارند. همچنین حتی ممکن است هیچگاه به خارج از جاده نروند.

وقتی یک خودروی شاسی‌بلند با جهت‌گیری حضور در پیست داشته باشید، احتمالاُ نظر تعداد زیادی از علاقه‌مندان را به خود جلب می‌کنید، ولی این موضوع چندان در مورد مشتریان در بازار خودرو صدق نمی‌کند. مشتریان کسانی هستند که واقعاً به آنها نیاز دارید؛ مخصوصاً اگر انتظار دارید که این خودرو تبدیل به پرفروش‌ترین محصول شما نیز بشود.
اگر این مدل از نظر طول و فاصله محوری مشابه پورشه ماکان باشد، به‌راحتی می‌توان در مورد اینکه کراس‌اور یا شاسی‌بلند است، تصمیم گرفت. ولی به یک «شاسی‌بلند» نزدیکتر است. آنچه از رندرینگ‌های اولیه بر می‌آید، با اینکه طراحی جالبی است، ولی به نظر بسیار ساده است. شاید بهتر است که لوتوس اندکی بیشتر بر جنبه‌های داینامیک آن کار کند تا مشتریان آن را بیشتر جدّی بگیرند.